توبه از انواع گناهان

توبه از انواع گناهان

در منابع فقهی، اقسام گناهان و طریق توبه از هریک و نیز اثر توبه در کیفرهای دنیوی مطرح شده است‌. بر این اساس‌، در ابتدا تعیین می‌شود که گناه صرفاً در محدوده حق الله است یا علاوه بر آن جنبه حق الناس نیز دارد.

حق الله

اگر توبه از معصیتی باشد که صرفاً حق‌اللّه و از واجبات عبادی است‌، چنانچه از واجباتی باشد که می‌شود آن را جبران کرد، مانند قضا کردن نماز یا روزه‌ها، باید علاوه بر ندامت و تصمیم بر ترک گناه‌، در صدد جبران آن واجب نیز برآید و اگر در زمان توبه قادربه جبران آن نیست باید قصد کند که هرگاه توانست جبران کند و در صورت بروز نشانه‌های مرگ باید وصیت کند.اگر میزان واجباتی را که ترک کرده نداند، باید میزانی را که یقین به ترک آن دارد قضا کند.

در توبه از گناهانی که حد یا تعزیر دارند (مانند زنا یا شرب خمر) اگر قبل از اثبات معصیت نزد حاکم شرع توبه کند، توبه وی بین او و خداوند پذیرفته شده و حد و تعزیر از وی ساقط می‌شود. در چنین مواردی‌، اقرار به گناه واجب نیست‌، بلکه اقرار نکردن مستحب است. اما چنانچه جرم وی به واسطه اقرار خودش نزد حاکم شرع اثبات شود و پس از آن توبه کند، حاکم در اجرای حد و بخشودن وی اختیار دارد و اگر گناه وی به واسطه شهادت شهود نزد حاکم ثابت شود و پس از آن توبه کند، حد و تعزیر از وی ساقط نمی‌گردد.

درصورتی که فرد مرتکب فعل حرامی شود که حد یا تعزیر ندارد (مانند دروغی که به واسطه آن ضرری به دیگری نرسد) پشیمانی و عزم بر ترک گناه کافی است.

حق الناس

هر گناهی جنبه حق الله دارد، اگر علاوه بر حق‌اللّه جنبه حق الناس نیز داشته باشد، در همه آنها باید جنبۀ حق اللهی را با پشیمانی و عزم بر ترک گناه جبران کند و در بخش حق الناسی چند حالت دارد:

• اگر گناه زبانی باشد (مانند قَذْفْ، تهمت و غیبت) لازم است از کسی که به او تعرض شده حلالیت طلبیده شود. برخی معتقدند چنانچه صاحب حق‌، به قذف یا تهمت یا غیبت علم نداشته باشد نیازی به عذرخواهی از او نیست‌، بهتر است از طرف او استغفار کند و به درگاه خداوند تضرع نماید تا توبه‌اش پذیرفته شده و در قیامت از تبعات گناه در امان بماند.
• در گناهانی که ضرر و زیان بدنی به کسی وارد شده (همچون کتک زدن یا قتل) احکامی مانند قصاص و دیه اجرا خواهد شد، مگر آنکه صاحب حق از حق خود گذشت کند.
• در گناهانی که ضرر و زیان مالی به کسی وارد شده (مثل دزدی، کم‌فروشی، ربا)، جبران زیان مالی‌، به تفصیلی که در منابع فقهی مذکور است‌، واجب است.

توبه از اعتقادات باطل

در باره توبه از اعتقادات باطل‌، اگر دیگران علم به اعتقاد باطل وی پیدا نکرده باشند، توبه بین او و خدا کفایت می‌کند. اگر دیگران از اعتقاد باطل وی آگاهی یافته باشند و او دیگران را هم به پذیرفتن عقیده باطل خود دعوت نموده باشد، باید کسانی را که علم به عقیده باطل وی داشته‌اند، از فساد عقیده خود و دست کشیدن از آن باخبر کند. اگر کسانی به واسطه دعوت وی به عقاید باطل گرویده باشند، باید علاوه بر آگاه نمودن آنان از بطلان عقیده‌اش‌، آنان را نیز به رها کردن آن عقیده فراخواند.

در باب توبه از بدعت‌، بر اساس برخی روایات‌، فرد بدعتگذار تا زمانی که همه کسانی را که به واسطه بدعت وی گمراه شده‌اند از فساد عقیده‌اش آگاه نکند و آنها را به راه راست نخواند، توبه‌اش پذیرفته نیست^.

توبه از ارتداد

در فقه امامیه، توبه مرتد فطری در دنیا پذیرفته نیست هرچند اگر راستین باشد در پیشگاه خدا مقبول است.مرتدِ ملی ابتدا توبه داده می‌شود و چنانچه نپذیرفت حد ارتداد بر او جاری می‌گردد.